معرفی انواع دیوارسبز
براساس نوع پوشش رشد، دیوار سبز به ۳ دسته کلی زیر تقسیم میشود.
-پوشش نرم
-پوشش حصیری
- پوشش ساختاری
پوشش نرم:
این نوع سیستم رشد به خاک درون تاقچه یا خاک درون کیف معروف است.
در این سیستم خاک مورد نیاز رشد را درون یک کیف یا محلی مانند تاقچه نگهداری و سپس بر روی دیوار نصب میکنند.
خاک این سیستم درفضاهای خارجی حداقل یک مرتبه و در فضاهای داخلی حداقل۲ مرتبه درسال میبایست تعویض شود همچنین اصلاحات آن فقط با انباشتن مجدد خاک در حفره های دیوار میسر می گردد.
پوشش حصیری:
این نوع پوشش از فیبر الیافی یا حصیر تشکیل شده است و همچنین به دلیل لاغری و داشتن چندین لایه نمی تواند بیش از ۳ تا ۵ سال از سیستم ریشه های لرزان در گیاهان بالغ پشتیبانی کند.اصلاح این گونه از سیستم های دیوار سبز در طی زمان با جابجایی قطعات بزرگ به وسیله برش حصیر بیرون دیوار و تعویض آن با حصیر جدید انجام میشود که این روش غالباٌ باعث از بین رفتن گیاهان جانبی در دیوار میشود.
این ۲ سیستم دارای محدودیت هایی از قبیل از بین رفتن با بادهای سنگین،باد حاصل از باران،مناطق دارای لرزش و عبور ومرور زیاد و کاربردهایی بیش از ۸ فوت ارتفاع می باشد.
پوشش ساختاری:
این سیستم دارای بهترین مشخصه از سیستم های پیشین می باشد و د راندازه ها،شکل ها و ضخامت های مختلف قابل اجرا است.یکی از بهترین ویژگی های آن قابلیت استفاده برای 10 تا 15 سال می باشد و باتوجه به گیاهان استفاده شده در دیوار میتوان ظرفیت آب آن را کنترل و همچنین Ph و EC مناسب گیاه را داشته و برای جابجایی گیاه کنترل شوند.این پوشش بهترین انتخاب برای فضاهای داخلی و خارجی می باشد،زیرا در نواحی با بادهای زیاد،مناطق زلزله خیز و یا ارتفاع محدودیتی ایجاد نمی کند.
باتوجه به ویژگی های گفته شده این پوشش در اولویت نسبت به 2 مدل قبلی خود میباشد همچنین از نظر هزینه میتوان گفت که هزینه نصب آن بالاتر و هزینه حفظ و نگهداری آن کمتر میباشد.
بر اساس روش اجرا دیوار سبز را به 5 دسته مدولار، کابلی، شبکه ای ، نمدپلیمری و هیدروپونیک تقسیم میشود که به شرح زیر میباشد:
دیوار سبز مدولار:
در این سيستم شبکه های فلزی بسیار سبک ومقاوم از جنس استیل گالوانیزه هستند که یا به صورت مستقيم یا با سازه ای مستقل به دیوار متصل شده اند.این شبکه ها قابلیت فرم دادن و ایجاد اشکال و منحنی های مورد نظر را دارا می باشند و وظیفه آن ها نگهداری از گلدان ها است.این سیستم دارای نصب بسیار آسان و انعطاف پذیری در شرایط گوناگون و عمر طولانی میباشد همچنین اصلاح گیاهان و نگهداری آنان به راحتی انجام میشود و در هنگام جابجایی به گیاهان مجاور آسیبی وارد نمی شود.از دیگر مزیت های این سیستم قابلیت جابجایی به طور کلی و تعغییر محل دیوارسبز بدون آسیب به گیاهان و بستر کاشت می باشد.
دیوار سبز کابلی:
در این سیستم از یک سری توپی از جنس فولاد ضد زنگ تهیه شده که قابلیت عبور کابل ها و کشش و انقباضشان از میان یکدیگررا داشته باشند.کابل ها در این سیستم برای هدایت گیاهان رونده با رشد بالا از سطح کاشت که در پایین کابل ها قراردارد تعبیه شده اند.
دیوار سبز شبکه ای:
این نوع دیوار سبز ها از یک شبکه فلزی یا توری سبک تشکیل میشوند که حائل گیاهان میباشند.
دراین سیستم از گیاهان بالارونده با رشد آهسته به کار میرود و توری ها معمولا به دیوار یا به سازه ساختمان متصل میشوند.
نقاط ضعف این سیستم اینست که به دلیل زمانبر بودن رشد گیاهان عملا با گذشت چند سال ما دیوار سبز خواهیم داشت در ضمن در تنوع گیاهای بسیار محدود خواهیم بود و یک دیوار سبز با تنوع گیاهی بالا نخواهیم داشت.
دیوار سبز با نمد پلیمری:
در این سیستم با یک پارچه نمدی با قابلیت زهکشی بالا استفاده میشود به این صورت که نمد به شکل مشخصی تا خورده و بر روی قاب زیرساخت آن قرار میگیرد در این حالت یک یا چند گلدان یا در واقع محفظه ای برای کاشت عمودی با طبقات رو به بالا ایجاد میشود.در این روش سازه بسیار سبک،تعویض گیاهان آسان،تهویه مناسب و سیستم زهکشی قوی میباشد.
دیوار سبز هیدروپونیک:
در این سیستم بستر کاشت آب میباشد و گیاهان با توجه با ساختار اصلی این سیستم که همانند نمد میباشد مواد مغذی گیاه را به همراه آب به ریشه می رساند واین روند تماماً به صورت آبیاری قطره ای هوشمند انجام میشود تا در صورت نیاز به طور خودکار به جریان آبیاری سم و کود تزریق گردد.
نمد هیدروپونیک به وسیله پنل های PVC به دیوار به صورت مستقیم یا با یک سازه مجزا متصل میشوند.
مهندس علیرضا اکبری کیا
گرانیوم روف گاردن
۱۴۰۰/۵/۲۶
